De Argentijnse Gaucho

Zoals Amerikanen cowboys hebben, kennen ze hier in Argentinië de gauchos. De term gaucho’s wordt gebruikt in Argentinië, Paraguay, Uruguay en in het zuidelijk deel van Brazilië. Gaucho’s maakten hun opkomst in de 18de eeuw, maar vandaag kan je nog altijd een kleine bevolkingsgroep gaucho’s terugvinden. Hoewel het om een kleine groep gaat, wordt Argentinië vaak gelinkt met pampa’s met gaucho’s, want dankzjj de gaucho kan men vandaag niet zonder mate, asados, speelt men graag iets op de guitarra criolla en geniet men van folkloremuziek. Wanneer je buiten de stad trekt naar een estancia, vind je al deze factoren terug die het typische gauchogebeuren kenmerken, een heel leuk gebeuren! (Onze nummer 1 estancia: http://www.laporteniadeareco.com/)


Gaucho’s hadden slechts enkele basisbehoeften in hun leven op het platteland: gras voor het paard; het paard zelf dat als hun huis, vervoermiddel en kameraad diende; water; vuur en vlees als voedsel. Ze sliepen onder de sterrenhemel met het zadel als kussen. Daarnaast hechtten de gaucho’s ook veel belang aan hun dagelijkse dosis mate, een goede warme poncho, sigaretten en sterke drank. Deze zaken kan men dan ook in elke souvenirwinkel terugvinden als herinnering in het thuisland aan Argentinië. Net als hun soortgenoten in de VS, de cowboys, stonden de Argentijnse gaucho’s niet bekend om hun harde werken (ze weigerden om voor grootgrondbezitters te werken tegen een erbarmelijk loon), maar juist om hun vrije levensstijl. Maar waarvan leefden ze dan wel? Altijd te paard verplaatsten ze vee naar nieuwe weilanden om te grazen of naar plekken waar de koeien verhandeld kunnen worden, zoals de haven van Buenos Aires. Tegenwoordig vind je deze gaucho’s terug op estancia’s buiten de stad. In ruil voor een dak boven hun hoofd en een klein inkomen verzorgen zij het vee van de eigenaars en bedrijven er landbouw. Het mag dan ook een gans andere samenleving zijn dan enkele eeuwen terug, gaucho’s stappen niet af van hun traditionele gewoontes! Zoals we van de cowboy weten dat hij veel tijd doorbracht in de saloon, zo kon je de Argentijnse gaucho tot in de late uurtjes vinden in de pulpería. In deze eenvoudige bars kwamen ze om een hapje te eten, jenever te drinken en wat kaarten. In zo’n bars had men vaak wat gitaren, zodat er folkloremuziek kon worden gespeeld en gedanst. Er werden dansen gedanst in plattelandsstijl waar veel voetenwerk, messen, laarzen en zelfs stierenballen aan te pas komen.

Als je over gaucho’s spreek doe je dat vaak in de verleden tijd, maar de gaucho vind je nog overal. Je komt ze tegen in kleine dorpjes te midden van de pampas. Met hun wijde broek in hun laarzen gestoken, hun zakdoek geknoopt om hun hals, petje op, hun mes aan de riem gehangen met een grote zilveren hesp en in de winter een dikke poncho . In veel van die dorpjes wordt de gauchocultuur en de streekfolklore levend gehouden met feesten. Op deze dagen komt het dorp helemaal tot leven! Het gebeuren "dia de la tradicion" in San Antonio de Areco is voor velen een van de hoogtepunten van het jaar! Gaucho’s van over gans Argentinië zakken af naar San Antonio de Areco om te pronken met hun paarden, bij te praten bij een lekkere asado en vervolgens massaal naar de weide te trekken waar wordt gestreden voor de eerste plaats van enkele paardensporten. (Foto's hiervan zie je in de fotoalbum 5°, 6° & 7° torn BsAs) Niet alleen op festivals, maar ook midden in Buenos Aires vind je zo`n plek genaamd Feria de Mataderos die plaatsvindt op een zaterdag of zondag, afhankelijk van het seizoen! De perfecte locatie als je in Buenos Aires bent en weinig tijd hebt om eens kennis te maken met het gaucholeven van toen en nu!

Presidenta Cristina Kirchner

Cristina Fernandez de Kirchner werd tot presidente verkozen in 2007 en in 2011 opnieuw. Zij beweert tot op de dag van vandaag het politieke beleid van haar man voort te zetten, maar iedereen kan zien dat dit in de praktijk niet het geval is. Daardoor laten heel wat perronisten haar vallen… (De Kirchners zijn aanhang van het Perronisten, het politieke beleid dat voortvloeit toen Perron aan de macht was.) Zij zet haar eigen (economische) model door, de vraag is echter of dit nog wel effectief is en welke gevolgen dit met zich meebrengt… Iedereen weet dat haar regering met een aantal opvallende crises te maken heeft (gehad). Opmerkelijke zaken uit haar regeringsperiode zijn:


• De plattelandscrisis (crisis del campo)

In 2008 kondigde de presidente verhoogde exportbelastingen aan op de belangrijkste landbouwproducten van Argentinië, zoals sojabonen en zonnebloemolie. Deze zouden stijgen van 35% naar 44%. De landbouworganisaties organiseerden landelijke wegblokkeringen, met als eis dat de regering terug zou keren naar het oude systeem. Er werden gedurende enkele weken grootschalige protesten gehouden in het hele land, die een aantal keren in geweld uitmondden. De spanningen liepen hoog op in het Congres. Na een 17 uur durend debat in de Senaat gaf bij de beslissende stemmingsronde vicepresident Cobos zijn tegenstem de doorslag: de exportheffingen werden teruggedraaid.

• Gemanipuleerde cijfers van het INDEC

Het Nationaal Instituut voor Statistiek en Volkstelling (INDEC) is beschuldigd van manipulatie van de inflatiecijfers onder de regering Kirchner. Schuldhebbenden en schuldeisers van de staatsschuld van Argentinië zijn continue geïnteresseerd in de INDEC cijfers omdat het bepaald hoeveel rente de overheid betaald over de schuld. In 2009 en 2010 hebben onafhankelijke analyses de inflatie op een percentage vastgesteld dat drie keer hoger ligt dan het percentage dat het INDEC publiceerde.

• Beschuldigd van zelfverrijking

Openbare documenten hebben in 2009 aangetoond dat het gezin Kirchner, sinds hun machtsaanstelling in 2003 hun privérijkdommen met 710% hebben zien toenemen. De toename verkregen zij grotendeels uit landbezit in Patagonië. In een eerder gepubliceerd onderzoeksrapport van de Argentijnse Anticorruptieraad staat dat de officiële cijfers van de Kirchners niet overeenkomen. Om onduidelijke redenen heeft de rechter de zaak verworpen. Bovendien staat zij ook bij de belastingsdienst ingeschreven als kleine zelfstandige, trekt een weduwe pensioen en daarnaast een normale presidentsvergoeding. Andere politiekers, zoals Menem en Alfonsin, stonden hun loon van senator af en overleven enkel met hun pensioen van ex-president. Ook haar echtgenoot, Nestor Krichner, stak tijdens zijn tijd als senator twee toelages van de staat op: loon van senator en pensioen ex-president.

• Nationalisatie YPF

In april 2012 voert Cristina een wet in die de nationalisering van YPF regelt wat voordien voor het grootste deel in handen was van de Spaanse Repsol. Met deze laatste werd geen overleg gevoerd … Ondanks internationale protesten van de nationalisatie van het oliebedrijf YPF, heeft Cristina toch doorgezet. Ze kreeg alleen bijval van de Venezolaanse president Hugo Chávez alsook van heel wat Argentijnen. Een nationalisering is nog te verdedigen, maar normaal wordt er dan een uitkoopsom betaald. Ook al is die vaak symbolisch, hier werd dit niet gedaan. Spanje blokkeerde de import van Argentijnse biodiesel uit wraak voor de nationalisatie van Repsol. In 2011 exporteerde Argentinië voor 750 miljoen euro biodiesel naar Spanje.

• De Mediawet

Het botert al gedurende jaren niet goed tussen de Argentijnse regering en de Clarin-groep. Cristina Fernández de Kirchner zal op 7 December 2012 een wet introduceren welke de macht van de grote Clarin-groep (en andere persgroepen die anti-Kristina gericht zijn) zal beperken. Nationale producties moeten voortaan minstens 60 procent van het programma-aanbod uitmaken, wat dus de vrijheid afneemt van die groep om te publiceren wat zij denken en daardoor zullen ook zij enkel maar het goede van Argentinië mogen uitzenden of weergeven. De anti-K groep zal juist voor die datum opnieuw een grootse betoging organiseren: 6D. Opnieuw zoals de betoging op 8 november worden duizenden mensen opgetrommeld om op straat te komen om te betogen tegen de regering.

• Import beperkingen

Voortaan kunnen producten alleen nog maar ingevoerd worden in Argentinië als er in ruil ook Argentijnse producten worden uitgevoerd. Zo wordt bijvoorbeeld een importeur van Duitse auto’s gedwongen Argentijnse olijfolie of maïs uit te voeren. KLM vliegt dan weer over en weer in ruil om Argentijnse wijn te importeren. Aan Quantas werd gevraagd om onderbroeken te importeren, maar heeft deze onderhandeling geweigerd en vliegt dus niet langer op Buenos Aires. Cristina schaft het vrije handelsverkeer af zodat voortaan ook de Argentijnse economie baat heeft bij het in- en uitvoeren van producten. Heel wat internationale organisaties doen hier niet aan mee waardoor bepaalde producten niet meer terug te vinden zijn op de Argentijnse markt! Voorbeelden zijn er genoeg: onze airco is kapot en het kapotte stuk wordt niet gemaakt in Argentinië, maar staat ook op de verboden lijst voor import. Bijgevolg moest er op de zwarte markt gezocht worden, met prijzen die volledig uit de pan slingeren. Voor de schepen van JDN op de rivier is het ook een groot probleem. Veel reserveonderdelen komen van Aalst (mede door kwaliteit en kennis van zaken), maar geraken hier het land niet meer in. Bijgevolg moeten locale oplossingen gezocht worden, wat niet eenvoudig is en de kwaliteit laat meestal aan de wensen over.

• Verbod dollar

Vanaf augustus 2012 kunnen Argentijnen geen Amerikaanse dollars meer krijgen in de bank. Het is een poging van de regering om ervoor te zorgen dat de Argentijnen de dollar zo min mogelijk gebruiken en sparen. Op die manier probeert het land kapitaalvlucht tegen te gaan en hun eigen munt te beschermen. Bijgevolg is er op dit moment een hele grote zwarte markt waarop dollars verhandeld worden tegen een heel lage koers voor de Argentijnen. (Lees ook: ondanks deze wet, wordt er nog heel vaak geëist van de eigenaar dat men appartementen koopt en huurt in cash dollars! Een beetje onlogisch, niet??)

• Aanpassen van de grondwet in eigen belang

Cristina weet dat wetten van een maximale duur van het presidentschap niet voor niets bestaan, ze gaat er toch tegen in en krijgt het geklaard om nog een termijn aan de macht te zijn. Klein detail: de wet in de grondwet dat zegt dat een president een periode van 2x4 opeenvolgend mag uitzitten, is nog steeds niet goedgekeurd en veranderd (hoewel ze toch al een tweede termijn aan de macht is!!). Dit moet nog gestemd worden in het parlement. Dit heet de RE-Re wet, reeleccion, waar je in elke betoging protest tegen vindt. Eigen peronisten zou ze niet op 1 lijn krijgen en daarom is de stemming nog niet uitgevoerd…

• Stemrecht vanaf 16 jaar

Op 29 augustus 2012 keurde het Argentijns congres een wet goed die het stemrecht vanaf 16 jaar toelaat in het land. Een aantal oppositiegroepen hebben wel geprobeerd de stemming te boycotten door weg te lopen van de stemming. In de publieke scholen zou volgens de oppositie volop aan indoctrinatie gedaan worden en zijn jongeren gemakkelijker te manipuleren. Op die manier kan Cristina opnieuw een slordige een miljoen extra stemmers achter haar krijgen. De meerderheid was voorstander van de wet en de wet werd toch goedgekeurd. De woordvoerder van het parlement verdedigde de nieuwe wet als volgt: Er is een verandering van informatiecultuur en een revolutie in de processen van communicatie, waar de jongeren weten wat er aan het gebeuren is en willen participeren in de constructie van het heden en de toekomst. Toch zegt de grondwet dat enkel volwassenen, dus ouder dan 18 jaar, mogen stemmen. 16 jaar is dus geen volwassen leeftijd en komt niet overeen met de grondwet … Zal deze wet dan afgevoerd worden wanneer het parlement terug democratisch kan werken?

Bron: http://www.purelatinamerica.com/blog/

Bron: www.volkskrant.nl

Bron: www.inhetnieuws.nl

Bron: www.clarin.com.ar

Jan Denul: Wie zijn ze? Wat doen ze? Waar komen ze vandaan?

Ondertussen hebben we al onze derde verjaardag gevierd in het buitenland, wat gaat de tijd toch snel! Ik weet nog hoe we begonnen: We beginnen er gewoon aan voor een jaartje en dan zien we wel. Geen verplichtingen, tegen dan hebben we een mooie ervaring bij! En nu, 3 jaar later, is het woord ‘stoppen’ nog niet gevallen. Beide hebben nog zin in het buitenlands avontuur! Geen routine, elke week staat er iets anders voor je te wachten, alleen missen we de familie en vriendenkring wel in het verre Belgenland. Eerlijk gezegd kriebelt het bij beiden om stilletjes aan eens een andere omgeving te ontdekken. We zien wel wat het lot voor ons in petto geeft! Oké, jullie weten dat we werken voor de wereldbekende baggeraar Jan Denul, maar daarbij stopt het dan ook veronderstel ik... ;) Daarom deze blogtekst! Naast het coördineren van het baggeren zelf, gaat Pieterjan af en toe eens spreken in gastcolleges hier in Argentinië. Na een persoonlijke babbel over het werk, wordt er afgesloten met een filmpje die mooi schetst wat Jan De Nul Group allemaal doet. Zelf vind ik het heel interessant en wil dit daarom graag delen met de rest van jullie! Klik om volgende link en de baggerwereld zal voor velen een heel stuk duidelijker worden :) Veel plezier!

(bron: http://www.youtube.com/watch?v=ajNq55e6ReA&feature=related )

(Ter info : De boten die aan bod komen in Dubai, de sleephopperzuigers , zijn de type schepen waar Pieterjan uitvoerder van is hier in Argentinië )

Halloween in Buenos Aires!

Na een kleine 2 jaar hebben we nog steeds onze chocoladematéklas op zaterdag in de ViaVia! En het resultaat mag er zijn: we kunnen toch al een goede vordering op Nederlandstalig gebied merken bij heel wat van onze kindjes! Op zondag 28 oktober griezelden we net als overal in de wereld erop los! Er werd de kinderen gevraagd zich te verkleden in het thema ‘Halloween’, ze waren stuk voor stuk prachtig! We deden een soort van Cluedospel waarbij door allerlei opdrachten de moord werd opgelost! Als beloning voor onze goede detectievetjes maakte we kleine spookjes met marshmallow, witte chocolade en snoepoogjes!

Zie hier enkele sfeerbeelden van de Halloween-matéklas

(bron: http://www.youtube.com/watch?v=gevekxJmMKc&feature=youtu.be)

Ook van onze matéklas op verplaatsing (“op den buiten”) vond ik een leuke herinnering terug

(bron: http://www.youtube.com/watch?v=U6fi1VPZR4I&feature=relmfu)

"8N" Betoging tegen de regering - Presidente

Zoals bij elke Argentijn, kriebelde het gisteren ook bij mij om eens te gaan kijken naar DE manifestatie van het jaar (of misschien wel van het decennium???) op plaza de mayo y 9 de Julio.

Al dan niet uit persoonlijk belang, gewoon om de sfeer eens mee te pikken. Het geeft je toch wel een apart gevoel om samen met 1 miljoen andere (en dat zijn er echt wel veel !!!) op straat te komen om te protesteren tegen eenzelfde iets: de overheid, de corruptie, de inflatie, de onveiligheid ... Iedereen had vlagjes gemaakt, spanddoeken met lelijke slogans tegen Cristina werden omhoog gehouden, potten en pannen werden tegen elkaar geslaan ... De spanning was te snijden!

Dit kon niet onopgemerkt voorbij gaan, dus ook alle pers was aanwezig!

Zie hieronder het artikel van het nieuwsblad (voor foto's zie ook de website) (bron: http://www.nieuwsblad.be/article/detail.aspx?articleid=DMF20121109_003)

Duizenden Argentijnen hielden donderdagavond een protestmars tegen president Cristina Fernandez de Kirchner. De betogers zijn boos vanwege groeiende inflatie, de gewelddadige criminaliteit en de veel voorkomende corruptie.

Ook vrezen ze dat Fernandez voor onbepaalde tijd aan de macht zal blijven door een einde te maken aan de in de grondwet vastgelegde limiet. De tienduizenden betogers kwamen voor de mars - waarbij op potten en pannen werd geslagen - naar Buenos Aires, maar ook in andere steden en bij Argentijnse ambassades en consulaten over de wereld wordt gedemonstreerd.


De cacerolazos, zoals de luidruchtige protesten worden genoemd, hebben een diepe symbolische betekenis voor de Argentijnen die zich maar al te goed de economische crisis van tien jaar geleden herinneren. De gescandeerde leuzen en het lawaai verdreven toen presidenten en maakten Argentinië vrijwel onregeerbaar tot Nestor Kirchner - de overleden echtgenoot van Fernandez - in 2003 aan de macht kwam.

'De mensen voelen zich niet meer vertegenwoordigd. Iedereen heeft die klacht', zegt Mariana Torres, boekhouder, moeder van drie kinderen en een van de organisatoren van de protesten.

Fernandez werd een jaar geleden herkozen met 54 procent van de stemmen, maar haar populariteit is snel afgenomen. Vooral de criminaliteit is voor de meeste betogers een grote zorg. Veel media geven een dagelijks overzicht van berichten van criminaliteit. Verhalen van overvallen in huizen waarbij mensen worden vastgebonden net zolang tot ze het contante geld overhandigen dat veel Argentijnen thuis bewaren komen steeds vaker voor. Veel mensen brengen hun geld niet meer naar de bank sinds de regering in 2002 spaarrekeningen bevroor en de munt devalueerde. Wat bijdraagt aan de frustratie van de Argentijnen is dat veel misdrijven nooit worden opgelost, terwijl het dodental stijgt.

Inflatie drie keer hoger

Ook om de inflatie maken velen zich zorgen. De regering indexeert de inflatie op tien procent, terwijl economen de inflatie drie keer hoger inschatten. Vastgoedtransacties zijn daardoor praktisch tot stilstand gekomen, omdat het moeilijk is de toekomstige waarde van contracten in te schatten. En vakbonden die nog maar een paar maanden geleden een loonsverhoging van 25 procent bedongen, dreigen alweer met stakingen als de regering niet meer betaalt. De regering heeft bovendien decreten ontworpen die het onmogelijk maken aan inflatie onderhevige peso's legaal te wisselen voor veiligere valuta.

Volgens aanhangers van de regering staat het model van sociale insluiting van de Kirchners op het spel. Daarin worden de armen en werklozen contant uitbetaald en worden miljarden dollars van het genationaliseerde pensioenfonds gebruikt voor sociale ontwikkelingsprojecten.

'De politiek waarin ik geloof'

Fernandez heeft opgeroepen tot een eerlijk debat over haar beleid in plaats van protesten. 'Het enige wat ik van iedere Argentijn kan vragen en vooral van de politieke klasse, is dat een ieder eerlijk zegt wat hij werkelijk denkt en wat hij wil voor dit land en dat niemand zich beledigd voelt.'

Maar ze waarschuwde de demonstranten ook. 'Laat niemand denken dat ik tegen mijn eigen politiek in ga, een politiek die ik heb verdedigd sinds ik 15 was. Dit is de politiek waarin ik geloof en dit is het land waarin ik geloof.'

De oppositie is zwak in Argentinië. In vrijwel elk instituut dat de regering beperkingen kan opleggen, heeft ze invloed verloren. Veel partijen hebben zich rondom sociale-mediasites zoals die van Torres en advocaat Marcelo Moran geschaard, die benadrukken dat zij met geen enkele partij banden hebben. De acht websites en accounts die ze in de lucht houden, zouden meer dan 200 duizend volgers hebben.

Ook tegenstanders van de mars 8-N roeren zich op sociale-mediasites. Schrijver Ivy Cangaro en zakelijk adviseur Juan Carlos Romero lanceerden de tegencampagne '8-N ik ga niet', die meer dan 27 duizend volgers heeft. Ook zij zeggen niet bij een bepaald politiek platform te horen, maar steunen de president.

Masa critica Buenos Aires

Het stond al lang op ons todolijstje, maar vorige zondag (4 november) namen we voor het eerst deel aan masa critica Buenos Aires. En wat een gevoel! Voortaan weten we elke eerste zondag van de maand wat gedaan!


Wat is masa critica? Het is ontstaan door enkele mensen die het fietsen in de stad in de kijker willen zetten. Daar fietsers hier amper, of laten we zeggen geen rechten hebben, probeert men op deze manier de fietser in de stad in de kijker te zetten. Het gaat dus over een idee dat is uitgedraaid tot een groots event doordat meer en meer mensen willen participeren aan de masa critica. Het event is gratis en vindt telkens op hetzelfde tijdstip en op hetzelfde startpunt plaats. Waar de tour heengaat, weet niemand en wordt op het moment zelf beslist naargelang de voorkeur uitgaat van de mensen die aan het fietsen zijn. In de groep zijn namelijk enkele verantwoordelijke die het proberen te coördineren (maar waar men niet in slaagt, het voorloopt nogal chaotisch, maar dat maakt het zo leuk en zo spontaan). Aan de eerste mensen wordt gevraagd om de auto’s mee te helpen tegen te houden zodat de andere kunnen doorfietsen. Dan sluit je achteraan en de eerste houden opnieuw tegen en zo verder! Met veel gebel, getoeter, gezang en grappige personen (gaande van een eenwieler, tot een groepje verkleedde skaters, tot een fiets die omgevormd is tot een djset) is dit een spektakel om nooit te vergeten! Het idee is in 1992 ontstaan in San Francisco maar werd snel verspreid naar andere grote wereldsteden. Een simpel idee: een groepje fietsers komt samen om aan te tonen aan autobestuurders dat ze geen probleem vormen in het verkeer, maar een deel vormen van het verkeer. Wanneer die groep groot genoeg is, neemt de groep de ganse straat in (wat bij ons ook het geval is: met de fiets op 9 de Julio, een van de breedste en drukste banen ter wereld, wie droomt daar niet van?) wat een groter effect heeft op de bestuurders. Elk heeft zijn eigen motief om deel te nemen aan de masa critica. De ene doet het voor de pure ontspanning, de andere doet het om eens goed gezien te worden, maar de meerderheid zien het eerder als een protest tegen de houding van bestuurders tegenover fietsers op de straat!

Indien je dus ooit in Buenos Aires bent de eerste zondag van de maand, neem de fiets en ga zeker eens een kijkje nemen! Het is iets unieks, om nooit te vergeten!