zaterdag 11 mei 2013

De “dwaze moeders” van Argentinië

De dwaze moeders van Argentinië of de grootmoeders van plaza de Mayo, alom bekend, maar toch ook zo’n onduidelijk en verzwegen onderwerp in de Argentijnse geschiedenis. In Argentinië zijn onder het dictatoriaal bewind van Videla (1976-1983) duizenden politieke tegenstanders ontvoerd, gemarteld en vermoord. Men spreekt in het totaal van 30.000 verdwenen mensen (= desaparecidos). (Volgens cijfers van de Argentijnse regering verdwenen onder de dictatuur van de militaire junta slechts 13.000 mensen.) Onder deze opstandelingen waren ook zwangere vrouwen die zijn bevallen in de martelkampen. De moeders werden later geëxecuteerd en de pasgeboren baby’s werden op illegale manier geadopteerd door aanhangers van het regime. De ‘dwaze moeders’ kwamen samen op het Plaza de Mayo plein om hun kleinkinderen terug op te eisen. Deze beweging is spontaan ontstaan toen een groep moeders opheldering ging vragen aan de militairen over hun vermiste kinderen. Ze werden niet ontvangen, en gingen toen maar zwijgend over het plein lopen. De volgende week kwamen ze terug, en zo elke week, tot op het heden: nog steeds vind je elke donderdag om 15uur30 de ‘abuelas de plaza de Mayo’ terug op het centrale plein in Buenos Aires met een wit hoofddoek aan dat verwijst naar de luiers van hun verdwenen kleinkinderen. De scheldnaam 'Dwaze Moeders' kregen ze toegeëigend aan een beledigende opmerking van een hooggeplaatste functionaris. Ze heten ook 'Moeders van de Plaza de Mayo', naar het centrale plein in Buenos Aires. Enkele van deze oprichters verdwenen immers zelf. Toen de moeders uit een kerk kwamen, werden ze opgewacht door een groep zwaarbewapende mannen. Twaalf vrouwen werden gearresteerd. Geen van hen keerde ooit terug. In het totaal werden 500 kleinkinderen gezocht (Hoewel elke bron het over een ander cijfer heeft). Inmiddels zijn 103 van de vermiste kinderen teruggevonden. Deze zoektocht is nog steeds gaande, hoewel ik het een dubbel idee vind: Een goed idee dat men de familie opnieuw wilt herenigen, maar waar sta je in het leven als je op 30 jarige leeftijd te horen krijgt dat de ouders waarvan je denkt je echte ouders te zijn, eigenlijk je adoptieouders zijn die je natuurlijke ouders hebben vermoord?


Holland doc schetst mooi weer wat de betekenis is van de organisatie “dwaze moeders” door de jaren heen in Argentinië. http://www.hollanddoc.nl/televisie.html?playurn=urn:vpro:media:program:22795803¤tPage=1
Als je naar het Noorden reist, waaronder Cordoba, kom je heel af en toe nog opschriften tegen die aangeven dat mensen nog steeds bezig zijn met de consequenties van de dictatuur. Deze foto heb ik genomen in januari in Cordoba. Er staat geschreven: Als je geboren bent tussen ’75 en ’82 en je twijfelt aan je identiteit, neem contact op met de moeders van Plaza de Mayo en verder de gegevens.




Feestje in ’t oranje!

30 april 2013 was niet alleen een groot feest in Nederland, maar op deze dag waren ook de Nederlanders in Buenos Aires zeer fier en werd de inhuldiging van Maxima uitbundig gevierd!  Er was heel wat belangstelling van de pers, want net als de paus, Messi of Maradonna heeft ook Maxima in Argentinië een zeer grote naam! Maxima, het burgermeisje dat verliefd werd op een prins en de harten stal van heel wat Nederlanders, een echt sprookje! De Argentijnen zijn nieuwsgierig en fier. Ze is nu van Nederland, maar ze is en blijft ook van Argentinië, klinkt het. Laat dat even duidelijk zijn :). De inhuldiging begon al in de ochtend met een ontbijt en livebeelden vanuit Nederland in de hockeyclub in Palermo. ‘s Avonds was er een groot oranjefeest en ook wij waren van de partij! Voor de gelegenheid werd een club in San Telmo, Boutique, omgetoverd in een klein stukje Nederland: oranje vlagjes, stroopwafels, bitterballen, AMSTELbier, frietjes met mayonnaise, de inhuldiging op groot scherm, slagers van Marco Borsato en Paul De Leeuw, gekke Nederlanders die zo zot zijn om allemaal iets knaloranje in hun garderobe te hebben …
De Nederlandse Verenigingen van Buenos Aires hebben hun best gedaan, het was een geweldig feest! Resultaat? Ik denk eraan om vooraan de 30ste april af te zakken naar Amsterdam en gewoon mee te vieren met die gekke Nederlanders, de sfeer is echt apart en ja ik moet het toegeven: ze kunnen er wel wat van :)