Een wereld van verschil

Argentinië, of laten we zeggen Zuid-Amerika op zich, heeft de laatste jaren een serieuze inhaalbeweging gemaakt, maar helemaal op hetzelfde niveau als Europa staan ze nog altijd niet. Dat blijkt uit volgende verhalen …

Een Nederlandse meisje dat ik hier ken, Nadine, deelt een appartement met een Argentijnse jongen. Die jongen heeft enkele weken terug hun appartement aangeboden als tijdelijke slaapplaats voor een vriend, een Peruaan. Een vriend laat je immers nooit op straat staan denk je toch… Wel, nu denk ik toch tweemaal na! Op een avond kwam Nadine thuis van haar werk, en was die Peruaan nogal beschonken. Hij was behoorlijk lastig en de Argentijnse huisgenoot was nog niet thuis, waardoor ze besloot te gaan sporten. Eenmaal terug thuis was de Peruaan weg, “oef, alleen” dacht Nadine. Opeens ging de huistelefoon en het was haar huisgenoot “Ik had je al gebeld op je gsm, maar je nam niet op … Kan je aub beneden komen opendoen?Ik ben mijn sleutels vergeten … ” Eenmaal boven werd er zich de vraag gesteld waarom ze niet opnam op haar gsm. “Mijn batterij is waarschijnlijk plat” dacht Nadine, maar wanneer ze die begon te zoeken en uitkwam op haar kamer bleek niet alleen haar gsm weg te zijn, ook haar laptop was verdwenen en na verder onderzoek ook haar maandelijks loon (dat hier altijd contant wordt uitbetaald). Ook de Argentijnse huisgenoot had al gauw door wat er aan de hand was: hij was al een tijdje aan het sparen om zijn grote droom waar te maken, namelijk een reis naar Amerika. Als zijn spaarcenten bleken weg / gesloten te zijn … Even later ging de telefoon, het was de Peruaan om zijn verontschuldigingen aan te bieden. Hij was dronken en besefte eventjes niet wat hij deed. Denken jullie dat ze er effectief nog iets van hebben gehoord? Niet dus! Byebye Peruaan, byebye money! Dit is eigenlijk een verhaal wat de uitspraak die verschillende mensen al tegen mij hebben gezegd, bevestigd: vertrouw hier nooit (een tè vriendelijk) iemand! En nu ik eraan denk, eigenlijk het is wel waar … Bijvoorbeeld in de taxi: supervriendelijke chauffeur, maar had uiteindelijk met valse biljetten terug gegeven. Hier in het winkeltje deden ze supervriendelijk tegen mij in het begin, maar gaven mij altijd te weinig wisselgeld terug. Je grenzen openstellen aan vreemden in landen als Argentinië is dus heel moeilijk. Maar ik moet wel zeggen, ik denk dat het vooral in de hoofdstad is, daar waar de toeristen (en dus de naïevelingen) zitten. We zijn al enkele keren buiten de stad getrokken en daar is het tegendeel waar: daar zijn de Argentijnen super vriendelijk! Er wordt dan ook gezegd: Buenos Aires, is een land op zich en behoord niet tot het grote Argentinië! De mensen in Buenos Aires hebben immers een gans andere houding dan de mensen in het binnenland …

Een andere tip: Neem nooit een ‘geschenk’ mee uit het buitenland, welke beste bedoelingen de mensen ook hebben. Hier in Zuid-Amerika gebeurt het vaak dat via toeristen drugs het land uit worden gesmokkeld. Neem nu bijvoorbeeld een oud, onschuldig vrouwtje die speciaal voor jou een flesje shampoo heeft gekocht. Nou, denk je, super lief! Uiteindelijk als je aan de douane komt, blijkt die fles vol met drugs te zitten … Je kan hier maar niet genoeg letten op je naïviteit! En hier vastzitten in een gevangenis is geen lachertje! Toeristen worden veel strenger aangepakt dan gewone locals! Bovendien geldt hier ook een ander systeem: in België moet de politie je schuld bewijzen, hier moet jij je onschuld bewijzen. Dat is een grote les die ik je kan meegeven: neem nooit iets mee van vreemden uit een land, ook al is het met de beste bedoelingen !!!!
Eerder hoorde ik ook het verhaal van weesjes die worden overgeplaatst naar Europa … Een deel van die wezen hebben nog steeds contact met hun familie (ook al denkt de pleegfamilie dat alle contact verbroken is …). De oorspronkelijke familieleden zien deze manier namelijk als de weg om drugs naar Europa te smokkelen. Onschuldige kleine kinderen moeten alles doen om te overleven. Indien ze weigeren mee te werken, wordt er gedreigd dat hun pleegfamilie zal worden vermoord, etc. Ik dacht dat deze verhalen alleen maar konden in films, maar het tegendeel is dus waar …

Hier bestaat ook zoiets als zones waar de politie helemaal niet durft te komen,en waar de wet dus geldt van de sterkste. Ik mik hier op de sloppenwijken. Ergens raar om te zeggen, maar ik versta dit volledig! Wat kan jij met een team agenten gaan doen tegen een ganse wijk arme mensen die opgefokt zijn omdat ze niets hebben ??? Bijgevolg is het leven er als in de films: een moord maakt daar niets uit, er wordt geen gevolg aan gegeven! Die gedachte maakt mij eigenlijk echt verdrietig … Blij dat wij zo’n wereld niet kennen! Maar wat dan met al die mensen die er in geboren zijn zonder een keuze te hebben en die tot hun dood in dit systeem moeten overleven? Gelukkig bestaan hier in Buenos Aires voldoende initiatieven om de armen te helpen die willen geholpen worden, maar eenmaal ze terug naar hun huis gaan is nog niets veranderd. Daarvoor moet de basis worden aangepakt, de leiders van de comunity’s, maar dit is volgens mij een onbegonnen werk …

Tijdens mijn lessen aan de UBA worden er bepaalde onderwerpen aangehaald door de leerkrachten en worden dan bediscussieerd tussen de leerlingen die elk van andere afkomst zijn. Onlangs ging het over het functioneren van de politie in je land. Ongelooflijk, ik ben er nog steeds niet goed van! Mijn klasgenoten konden maar niet geloven dat de politie in België NIET KAN WORDEN OMGEKOCHT! Ze geloofden mij echt niet dat als je bijvoorbeeld honderd euro voor een boete in te trekken, dat dit niet kan. En toen ik vertelde dat, denk ik toch, wanneer je een poging doet om de politie om te kopen dit helemaal verkeerd zal uitdraaien. Het was net of ik een grote leugen aan het vertellen was :) Nu, daarvoor ben ik toch blij met ons landje, dat je op de belangrijkste staatsorganen kan vertrouwen. Hier denk ik dan vooral aan de politie en de rechtbank, want ook deze laatste instantie kan je hier gewoon omkopen. Als je geld hebt in landen als Argentinië kan je alles ongedaan maken. Als je in de sloppenwijken woont en je hebt iemand in elkaar geslaan, kan je er jaren voor krijgen. Heb je iemand vermoord, maar je hebt geld en kan de rechter omkopen, heb je zelfs geen proces aan je been! Leuk is het dus niet om te leven in een land waar degene die aangepakt moeten worden, niet berecht worden … Dan heb ik het nog niet over de banken. Als je die niet meer kan vertrouwen, gaat het echt al heel ver … Stel je voor: je steekt je bankkaart in de automaat, geeft je code in, het geld gaat van je kaart, maar komt helemaal niets uit de muur! Jip, ook dit bestaat! Conclusie van het verhaal? Argentinië is een mooi land, maar ik ben blij dat we op een dag terug in Europa mogen gaan wonen!