Samen met mijn partner trek ik de wereld rond voor zijn job. Graag deel ik met jullie mijn wereldwijde indrukken en ervaringen. In het buitenland leven is natuurlijk niet hetzelfde als reizen in datzelfde land. En wat in België vanzelf gaat, moet je in onze situatie de nodige energie steken om je leven op te bouwen. Maar wat je in ruil krijgt, is meer dan de moeite waard: de levenservaringen en de multiculturele vriendschappen. Ik ben zo blij met de keuze die we maakten om een expat te zijn :)
woensdag 30 maart 2011
De stand van zaken op de werf
Na een deugddoende vakantie begon mijn torn weer op 28/01. Ik begon als uitvoerder van de Francesco di Giorgio en na een week nam ik er ook de Sanderus bij. Met die 2 schepen zaten mijn dagen opnieuw behoorlijk gevuld en was ik opnieuw veel weg van huis. In februari ging er een collega uitvoerder voorgoed naar België terug en dit betekende dat ik plots de meest ervaren uitvoerder was op de werf hier in Argentinië. Bijgevolg had ik naast die 2 schepen steeds meer andere nieuwe taken Zo werd onder andere de weg naar de werkplaats heraangelegd worden en de waterleidingen daar vernieuwd. Dit moest ik dus opvolgen en de nodige problemen oplossen. Alsook werd ik verantwoordelijk voor het werk in de haven van La Plata, een stad op 30min van BsAs, waar we een onderhoudscontract van 3 jaar hebben lopen (tot eind juni 2011). We moeten hier slecht om de 6 maand eens 20 dagen gaan baggeren, maar er komt hier nogal wat voorbereidingswerk bij kijken. We gaan er nog een laatste keer baggeren rond eind april.Sinds begin maart doe ik er ook nog eens de Capitan Nuñez bij (dus inderdaad op dat moment 3 schepen), maar dit met de gedachte dat de Francesco di Giorgio binnenkort naar Brazilië zou vertrekken. Midden maart was het zover en moest ik alles voorbereiden voor hun vertrek. Die week was een van de meest hectische tot nu toe bij mijn carrière bij JDN. 3 schepen, waarbij 1 die vertrekt naar een andere werf en 1 met een heleboel problemen (SA). Dit was beetje te veel van het goede, maar ik heb alles toch tot een goed eind gebracht. Op dit moment ben ik weer uitvoerder van 2 schepen en doe de voorbereidingen voor La Plata.Als ik ook nog even terugkom op vorige posts qua werk, dan zie ik dat ik moet vertellen dat de cutter IBN Battuta hier goed zijn werk heeft gedaan op de rivier en in Escobar (waar hij een toegangskade gebaggerd heeft naar een olie- en gasterminal) en nu al lang in andere oorden aan het cutteren is. Voor Hidrovia II, weet je nog de verlenging tot aan Corrientes (1300km rivier te baggeren), is alles goedgekeurd en mogen we eraan beginnen. Maar het probleem is dat we nog geen schepen hebben om dit verlengde uit te diepen. Het kleine schip dat hier normaal ligt, zit momenteel in Brazilië en het nieuwe schip, Alvear Nuñez Cabeza de Vaca, wordt pas verwacht rond midden a eind juli. Maar de voorbereidingen worden al getroffen. Dit wordt een hele uitdaging, want daarboven is er niets, geen opstapplaatsen, grote afstanden, geen ziekenhuizen, geen leveranciers… Dat wordt nog een gans avontuur! Maar dit is voorlopig nog toekomstmuziek en we blijven verder werken op onze 700km lange rivier.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten