De eindejaarsdagen van 2012 beloofden leuk te worden, want Ronny en Kathleen kwamen opnieuw onze richting uit! En aangezien dat de kerstsfeer dezer dagen (warmste dagen van het jaar zonder enige sfeer van open haarden, kerstfilms of cadeautjesjacht) ver te zoeken is, werd dit gemis toch wat gecompenseerd met enkele familieleden dichtbij! Het werd onze warmste Kerst ooit (op 24 december was het om 00 uur nog 32 graden!!!) en onze origineelste oudejaarsavond qua bestemming: we vierden het nieuwe jaar aan de wereldberoemde gletsjers van El Calafate!
Het was een lange weg voor Ronny en Kathleen (hun route zag er namelijk als volgt uit: Brussel-Londen-New York-Sao Paulo- Buenos Aires), maar eenmaal in Buenos Aires was hun lange tocht toch wel de moeite waard: even ontsnappen aan de dagelijkse sleur in het koude België - tijd voor vakantie en heerlijk genieten van de zon! Op hun tweede dag in Argentinië was het al kerstavond.
Een half jaar voordien had ik een overnachting voor kerstavond geboekt op de estancia “la porteña” in San Antonio de Areco , zo’n 150 km buiten BsAs! Ik was er zo snel bij omdat ik dacht dat dit zeer snel volgeboekt zou zijn, maar wat bleek: we waren de enige gasten samen met de eigenaars van de estancia! Bij deze is de stelling duidelijk dat Argentijnen echte familiewezens zijn, en dat zeker op dagen als Kerstavond! Geen probleem, zo werden we meer in de watten gelegd en was er meer eten voor ons :) (en aan dat laatste ZEKER geen gebrek!)
Onze kerstavond werd ingeluid met een bel op de estancia dat aangeeft dat iedereen verwacht wordt aan het avondmaal! De tafel werd deze keer niet buiten gedekt, maar binnen in een schuur, want buiten waren er te veel muggen, dikke padden en andere insecten die je liever niet op je bord had. Er stonden allerlei koude typisch Argentijnse gerechten op 2 grote tafels waar we konden naar hartenlust van smullen. Om 24 u werden we uitgenodigd om rond de kerstboom te zitten, de cadeautjes te openen, een fles champagne te drinken en te dansen. Leuk om eens te zien wat de Argentijnse traditie is op kerstavond!
De volgende dag kwamen de mensen rustig aan uit alle hoeken te voorschijn en uiteindelijk konden we rond 11 uur aan de ontbijttafel (wat eigenlijk voorzien was rond 9 uur). Geen stress, in Argentinië gebeurt alles gewoon zeer ‘tranquilo’. En wat doet een Argentijnse gaucho zoal op kerstdag? Een beetje zwemmen, wat gaan paardrijden en met z’n allen smullen van de heerlijke asado! Rond 16 uur keerden we meer dan voldaan terug naar Buenos Aires verlangend naar een heerlijke airco!
28 december trokken we er weer op uit, deze keer het Zuidelijk deel van Argentinië namelijk Patagonië! We vlogen op El calafate waar we centraal gesetteld waren om de gletsjers te bezichtigen en ook een kijkje te nemen naar Fitz Roy! Ondanks het feit dat het hier zomer is, konden we wel een winterjas gebruiken. El calafate ligt namelijk maar op slechts 500km van het zuidelijkste punt in de wereld: Ushuaia! En een ijzige zuiderse bries was dus aanwezig! Wat brengt die zuidelijke ligging ook met zich mee? Helemaal gek: de zon ging er pas onder om 23 uur en kwam alweer tevoorschijn rond een uur of 4!! De volgende dag zagen we eindelijk de befaamde gletsjer van Argentinië: de Perito Moreno! En ooooh, hij mag er wezen! FAN-TAS-TISCH! De bus bracht ons dan naar een punt waar we via afdalende trappen en platforms zowel de noord- als de zuidkant van de gletsjer konden bezichtigen.
Enorm hoge ijsmuren tot 60 meter hoog. Allemaal pieken, mooi ijsblauw kleur en een voortdurend krakend geluid (roar of gebrul zoals ze dat noemen). Het was altijd spannend afwachten of we een groot ijsschots zouden zien vallen, bang om je om te keren om dan net een stuk vallend ijs te missen. De gletsjer schuift elke dag 2 meter verder naar beneden (de enige in de wereld die nog groeit), maar breekt ook evenveel af per dag. Maar de gletsjer vanop afstand zien was nog niet voldoende voor ons, nee, we zouden kost wat kost ook eens op de gletsjer gewandeld hebben! Met een boot werden we aan de andere kant van het meer gebracht, waar we eerst een half uurtje moesten wandelen door een merkwaardig bos ( een soort van Lord of the Rings – bos omdat het bos bezaaid was met gigantische dode bomen) en aan de voet van de gletsjer werden stijgijzers aan onze voeten vastgemaakt!
De wandeling kan ik niet beschrijven, het gaf gewoon een bijzonder gevoel om onder je helderblauw water te zien lopen en hier gewoon te kunnen overlopen door de massa ijs. De zondag was een lazy day, wat ook hoort op een echte vakantie! We speelden een paar uren spelletjes, gingen picknicken en pikten in de namiddag het gletsjermuseum waar we de namiddag afsloten in de ijsbar onder het museum! In deze bar is het doorgaans -10 graden en bestaat alles, maar dan ook echt alles uit ijs. Er is een funky muziekje en je mag drinken wat je kan! Jaja, grappige momenten hebben we daar beleefd!
De volgende dag, 31 december, hadden we een taxi geregeld die ons naar El Chalten zou brengen waar we de Fitz Roy zouden gaan bezichtigen. Om 7 uur vertrokken we voor een autorit van 3 uur. We reden door een enorm wijds en prachtig landschap. Zo ver je kon kijken zag je rondom een weidse en licht glooiende vlakte met in de verte de bergen, langs de ene kant groene en aan de ander kant hogere bergen met besneeuwde bergtoppen. Onderweg zagen we nandos en guanacos de weg kruisen, ook jammer genoeg enkelen die aan prikkeldraad waren blijven sneuvelen. Voor de mensen die ooit naar El Chalten gaan: wij deden de klassieke route, maar in omgekeerde volgorde. Daar waar de meeste mensen beginnen in El Chalten, reden wij door naar de eindbestemming: El Pilar. Waarom? Ten eerste start je bijna alleen aan de wandeling. Ten tweede is het een veel mindere steile beklimming. Waar de klassieke tour de eerste 2 uur serieus moet klimmen, was dit bij ons in veel mindere mate omdat Pilar toch al op een behoorlijke hoogte ligt. En geloof me: zelfs goed uitgeruste klimmers waren serieus aan het puffen tijdens deze beklimming! Ik zou echt niet goed gezind geweest zijn als mijn eerste uren van de dag er zo hadden uitgezien :) Het was echt zot !! Dus, wij begonnen in Pilar onze trekking van 22 kilometer. Het eerste deel van de tocht, zo’n 11 km, verliep langs de rio blanca door een schitterend bos. Ondertussen zagen we de Fitz Roy aan onze zijkant naderbij komen.
Het was opnieuw adembenemend, maar het weer speelde hier ook wel parten in. Men zei dat je van geluk mocht spreken als je de top van de Fitz Roy uit de wolken kon zien. Bij ons was het een strakke blauwe hemel met af en toe een eenzaam schapenwolkje. En dat maakte de beleving wel helemaal af. Aangekomen op het hoogste punt, met een spectaculair zicht op de Fitz Roy, aten we onze lunch en begonnen we aan de terugweg. Niet veel getreuzeld, want we moesten op tijd terug zijn voor ons diner van oudejaarsavond :)
Rond 16 uur 30, 6 uur later, kwamen we aan bij de taxi en dachten ondertussen aan onze familie en vrienden in België die nu al oudejaarsavond goed aan het vieren waren. Net zoals op kerstavond was er helemaal geen oudejaarsgevoel, maar dat nam niet weg dat we ook een oudejaarsavond gepland hadden met alles erop en eraan! We gingen naar het restaurant el Cucharon waar we een 4gangenmenu aten. Om 24 uur sprongen we allemaal recht om elkaar te kussen, wat wel bijzonder was want deze mensen hadden we natuurlijk nog nooit gezien! Op allerlei plaatsen in de stad werd vuurwerk afgeschoten (gelukkig was het om 24 uur al donker)! Een oudejaarsavond om nooit te vergeten: nog nooit zaten we zo vroeg onder de lakens op 1 januari en zaten we zo fris om 8 uur ‘s morgens aan het ontbijt :) De laatste dag namen we een soort truck om de heuvels rond El calafate te gaan verkennen en er enkele condors te spotten. Opnieuw mooie vergezichten op onze laatste dag in Patagonië!
Indien ik deze reis opnieuw zou plannen, zou ik zeggen dat 2 volle dagen in El Calafate voldoende is (om de omgeving te verkennen en om naar de gletsjers te gaan). Onderschat zeker de schoonheid niet van El Chalten. Hier kan je heel wat wandelingen doen, al dan niet begeleid en zijn ook wat minder toeristen. Hier 2 nachten of meer overnachten is dus zeker aan te raden!
Ziezo, zoals je kan lezen hebben we 2012 in schoonheid afgesloten en hebben 2013 vol met energie begonnen!
+(600+x+450).jpg)
