Samen met mijn partner trek ik de wereld rond voor zijn job. Graag deel ik met jullie mijn wereldwijde indrukken en ervaringen. In het buitenland leven is natuurlijk niet hetzelfde als reizen in datzelfde land. En wat in België vanzelf gaat, moet je in onze situatie de nodige energie steken om je leven op te bouwen. Maar wat je in ruil krijgt, is meer dan de moeite waard: de levenservaringen en de multiculturele vriendschappen. Ik ben zo blij met de keuze die we maakten om een expat te zijn :)
dinsdag 22 juni 2010
Naar de stembus in BsAs!
Jullie moesten op zondag 13 juni naar de stembus, maar wij moesten al op vrijdag 11 juni onze stemplicht vervullen… Conclusie van die dag: in het vervolg geven we onze volmacht aan iemand in België, want je komt er zo gefrustreerd buiten! Kijk, je denkt toch ‘we bevinden ons in een BELGISCHE ambassade, dus hier zullen we alleen Nederlands/Frans horen?’ Niets van waar! Ik heb niemand een woord Frans of Nederlands horen praten. Ik verstond er mij helemaal niet aan … Maar Tine heeft het mij uitgelegd. De meeste van deze ‘Belgen’ zijn mensen wiens Belgische over over over overgrootouders naar Argentinië zijn getrokken en zij dus nog steeds de nationaliteit hebben van hun familie. Die mensen krijgen daardoor een plicht om te stemmen in België, maar weten helemaal niet hoe de politiek eraan toe gaat in België, laat staan dat ze verstaan wat Vlaanderen en Wallonië betekent! Er waren dus drie stemkotjes, maar er was steeds maar eentje bezet! Hoe dat komt? Wel, de ambassadrice moest telkens opnieuw uitleggen ‘je moet dus het bolletje kleuren van één partij en enkele binnen die partij mag je dan meerdere bolletjes kleuren’. Toen ik aan de beurt was vroeg de ambassadrice of ik wist hoe ik moest stemmen, toen ik ja zei was ze muisstil … ze verstond er haar echt niet aan! En ze lag bijna helemaal van haar stoel toen ik na 20 seconden terug uit het stemkotje kwam … Wat ik ook nog wil vermelden: De meeste van die mensen zijn ingeschreven in Brussel, bijgevolg krijgen ze dus een Brusselse stembrief. Nu, die hingen daar dus uit en voor Brussel stonden alle Waalse partijen in koeien van letters en de Vlaamse partijen ergens onderaan om het blad, alsof het een bijsluiter was … Toch belachelijk? Tuurlijk gaan zij niet op de partij stemmen die daar ergens onderaan in lettertype 9 staat bijgekrabbeld, ze verstaan er niets van! En tot slot mijn laatste frustratie over de verkiezing: Wisten Julie dat alle ambassadeurs de stembrieven persoonlijk tot in België moeten brengen? Hoeveel landen zijn er in de wereld, zo’n 200? Wel, voor al deze ambassadeurs wordt dus een ticket over en weer geboekt opdat de stemmen eerlijk in België zouden terechtkomen. Is er momenteel geen immens begrotingstekort in België? Zouden ze daar dan niet een alternatief kunnen voor vinden in plaats van zo’n belachelijke kost te maken? Zo zie je maar, ook al ben je in het buitenland: ook hier blijft België soms echt raar in elkaar steken!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten