Zoals altijd hadden we ons weer een druk schema opgelegd voor de komende 4 dagen. De start was wel wat vals. Staking in de luchthaven in Buenos Aires (ze staken er deze dagen meer, dan dat ze echt werken). Maar met een 2 uurtjes vertraging toch kunnen opstijgen richting Mendoza.
De eerste dag zijn we Mendoza stad zelf gaan verkennen. Beetje rondwandelen in de straten en parken. Wat mij opviel aan deze stad: ze heeft echt veel parken met mooie fonteinen en wandelpaden. Tegen de avond hebben we dan onze activiteiten voor de komende dagen gaan vastleggen. De keuze was vlug gemaakt.
De tweede dag gingen we dan de avontuurlijke weg op. Na een ganse Argentijnse regeling kwamen we 2h later dan voorzien op onze locatie aan. De eerste activiteit was met de quad gaan rijden. We dachten dat dit in groep ging zijn, maar tot onze eigen verbazing waren we alleen met de begeleider. Wat natuurlijk super was. Beetje rondcrossen in het voorgebergte van de Andes, met op de achtergrond de echte bergen. Na een uurtje zat de tour erop en konden we vlug iets gaan eten om dan naar de tweede activiteit gebracht te worden: Raften. Dit was wel in een groep, 3 boten van elk 6 man. We zaten in een goede boot met paar sterke mannen en een goeie begeleider. De raft was van categorie III. Dit is nogal straf, want de categorieën gaan tot V. Om maar te vermelden dat er in de andere boot mensen uitgevallen waren bij een van de vele wildere passages. Wij bleven gelukkig allemaal in de boot, al scheelde het soms niet veel. Na opnieuw een uur gepeddeld te hebben, mochten we ons omkleden en opnieuw op de bus naar de stad. Het weer was sinds de namiddag wat omgeslaan van stralende zon naar bewolking. Tegen de avond sloeg het noodlot toe: een hels onweer met bakken water die uit de lucht vielen. Op die ene avond viel 1/4 van de totale hoeveelheid regen die er normaal op 1 jaar valt. Dus de lokale mensen gelukkig, de toeristen iets minder.
De derde dag deden we een begeleide tour genaamd ‘alta montaña’ (hoog gebergte). Deze tour nam ons mee naar het hartje van de Andes: we zagen de Aconcagua (hoogste berg van Amerikaans continent met zijn 6962 m), de grensovergang met Chili (een tunnel van 3 kilometer lang dwars door de Andes gebouwd), la puente de inca, dorp waar de film ‘Seven Years in Tibet’ werd opgenomen, de eeuwige sneeuw ( door de regenval van de nacht ervoor lag er meer sneeuw dan anders in het gebergte) … fantastisch!
Tot nog toe hadden we ons nog niet verdiept in de wijncultuur van Mendoza (70 procent van de Argentijnse wijnen komen uit Mendoza), dus dit stond de laatste dag op het programma: we huurden een fiets en reden langs de vele wijnbodega’s in Maipu (op zo’n 16 kilometer van de stad Mendoza) waar we af en toe eens halt hielden om zelf te proeven en te genieten van de rode wijnen! Het was ook vooral genieten van het landschap : in de verte zie je de toppen van de Andes, terwijl je aan de andere kant niets ander ziet dan vlakte en de uitgestrekte wijnvelden!
Tegen de avond namen we het vliegtuig terug naar BsAs (deze keer maar 30 min vertraging) en zo zat onze locale vakantie er weeral op en konden we er weer tegenaan voor de 2 maanden die ons nog resten tot de volgende vakantie.
PS fotos te zien via volgende link:
https://picasaweb.google.com/pieterjan.deleersnyder/MendozaOkt2011#
Geen opmerkingen:
Een reactie posten